Günlerden cumartesi ve içim sıkılıyor bilmiyorum neden… Gece bir rüya gördüm ve hala etkisinden çıkamıyorum. Bu sene bitecek ve geriye gelmeyecek anılar bize bir köşeden sırıtacaklar. Bundan 10 sene sonrasını değil sadece 2 ay sonrasını düşünüyorum. Geriye kalmış olan sadece 7 hafta. Finaller dahil 7 hafta.. Yani çoğu gitti (52×4,5) azı kaldı (7)…
Gitmek kolay değil… Ama bu cumartesi akşamı senle konuşmak istedim unutulmaya yüz tutmuş günlük… İstanbul’u hiç mi özlemeyceksiniz benim canım ev arkadaşlarım. Hadi istanbulu özlemediniz beni de mi özlemiyeceksiniz? Siz gideceksiniz ve ben kalacağım istanbulda. Ozaman belki anlayacağım eve gelmediğim haftasonlarının kıymateni. Ozaman özleyeceğim beraber geçirdiğimiz günleri…
Bitti be. Bu yazı gibi koca 5 sene de bitti. Bitsin…
İstanbul’da kimim var…
Kimin için bu toz duman….
İstanbul’da neyim var…
Ne kaldı ki kalabalıktan….
Bizim Ev 